Odbiór szczenięcia będzie z pewnością jednym z najbardziej ekscytujących wydarzeń w waszym wspólnym życiu. Dla Ciebie – szczęśliwym, ale dla malucha może być wyjątkowo stresujący, o czym powinniśmy pamiętać. Najpierw garść faktów: szczenięta powinny być wydawane do domu nie wcześniej niż przed ukończeniem 8 tygodni, jednak wielu hodowców pozwala szczeniakom przebywać z matką nawet dłużej. Swoją przyczynę ma to w fakcie, iż szczenięta do tej pory rozwijają się wyjątkowo intensywnie, a czas spędzony z matką i rodzeństwem pozwoli im wykształcić odpowiednie wzorce zachowań społecznych z przedstawicielami swojego gatunku. Zawsze kusi nas posiadanie małej kuleczki w domu na własność, pamiętajmy jednak, że wcześniejsze zabranie psa do domu może skutkować zaburzeniami behawioralnymi, a nawet lękowymi. Wspomnijmy też, że żaden hodowca, któremu zależy na dobru piesków, nie zgodzi się na tak wczesne przekazanie ich nowemu właścicielowi.

Na pierwsze dni szczeniaka w nowym domu warto wziąć urlop, abyśmy mogli nie tylko oswoić się z nową sytuacją, ale także pilnować malucha i pomagać mu w socjalizacji w nowym miejscu. Mimo że to wyjątkowo kuszące, postarajmy się nie zapraszać zbyt wielu gości w tym czasie – pamiętajmy, że dla pieska to wyjątkowy stres.

Na odbiór pieska warto umówić się rano. Będziemy mieć cały dzień, aby przyzwyczaić się do nowej sytuacji, a pieska oswoić z nowym domem, w którym spędzi pierwszą noc. Pamiętajmy, że druga osoba w całym procesie może okazać się niezastąpiona, czy to do pomocy w prowadzeniu samochodu, noszeniu rzeczy czy po prostu dzieleniu się radością 🙂

Nie oczekujmy po tym pierwszym dniu zbyt dużo. Liczmy się z tym, że szczenię może bardzo przeżywać, my będziemy podekscytowani, ale również wystraszeni, a sytuacja dla obu stron będzie zupełnie nowa. Co zabrać ze sobą na odbiór szczenięcia?

• Smycz i szelki – podczas postojów w czasie drogi musimy zadbać o jego bezpieczeństwo podczas wypróżniania się,
• Pojemnik z wodą, aby szczeniak mógł w każdej chwili zaspokoić pragnienie,
• Maty higieniczne – w razie ewentualnej wpadki w samochodzie lub na naszych kolanach. Piesek może także wykazywać objawy choroby lokomocyjnej i zwymiotować, na to również musimy być przygotowani,
• Kocyk – weźmy swój, ale poprośmy również odpowiednio wcześniej hodowcę, aby przygotował nam kocyk nasiąknięty zapachem matki i szczeniąt, pomoże on w aklimatyzacji pieska w nowym domu,
• Klatkę lub transporter, aby zapewnić szczeniakowi bezpieczną przestrzeń na czas podróży.

Nie ma konieczności brania ze sobą jedzenia lub zabawek. Piesek będzie zbyt zestresowany, aby oddać się jednej lub drugiej czynności.

W kontakcie z hodowcą bądźmy uważni. To właśnie on przekaże nam najważniejsze informacje, które powinniśmy posiadać na tym etapie posiadania psa. Z pewnością będzie też skarbnicą wiedzy i ostoją, jeżeli chodzi o palące nas pytania. Pamiętajcie, że dobry hodowca nigdy nie zatai żadnej informacji, ani o szczenięciu, ani o rodzicach pieska, a na każde pytanie cierpliwie będzie odpowiadał. Hodowcy zazwyczaj dopuszczają również kontakt telefoniczny z właścicielami, jednak miejmy na uwadze, aby nie nadużyć tego przywileju, gdyż hodowca też jest człowiekiem 🙂

W pierwszych chwilach w nowym domu zachowajmy spokój. Starajmy się unikać gwałtownych ruchów, głośnych odgłosów. Od razu poinstruujmy innych domowników jak powinni obchodzić się z pieskiem. Unikajmy także noszenia szczenięcia przesadnie często na rękach, mimo, że z pewnością jest to kuszące. Pozwólmy mu eksplorować zabezpieczone wcześniej przestrzenie i poczekajmy, aż samo będzie chciało nawiązać kontakt.

Karmienie powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami hodowcy. Warto zacząć również od pierwszych chwil pielęgnować naukę czystości. Pamiętajmy, że szczenię w wieku kilku tygodni będzie spało niemal 20 h na dobę. Uszanujmy to!